Volgens Hindoeïstisch inzicht kan het universum gezien worden als een muziekstuk, gecomponeerd uit slechts één oertoon met ontelbare boventonen.
De Hindoes noemden deze grondtoon of oerklank de AUM klank (spreek uit OM) en ze wordt ten gehore gebracht in velen mantras en meditaties! De AUM klank is de klank die scheppende eigenschappen wordt toegedicht!
In dit artikel zullen we zien hoe westerse wetenschappers tot vergelijkbare inzichten komen die overeenstemmen met de beschrijving van het universum in de zeer oude geschriften zoals b.v. de Vedas, de Kabbala, maar ook de bijbel. Steeds meer westerse wetenschappers komen tot de ontdekking dat deze oude geschriften wetenschappelijke kennis proberen door te geven. Deze kennis is gemythologiseerd zodat de boodschap door de geschiedenis heen begrepen kon worden zonder de vereiste wetenschappelijke achtergrondkennis van deze moderne tijd.
Ik denk dat verruit de belangrijkste ontdekking die de westerse wetenschap in de afgelopen eeuw gedaan heeft en welke voortkomt uit de kwantum mechanica, de ontdekking is van het ‘zero point field’ (nulpuntsveld). Het nulpuntsveld is een veld van onzichtbare energie die in het gehele universum alom aanwezig is. Begin vorige eeuw vermoedde men reeds het bestaan van dit veld. Toen werd het de ether genoemd.
Volgens vooruitstrevende hedendaagse wetenschappers ontstaat de materiele wereld uit dit nulpuntsveld van onzichtbare energie.
In dit artikel voeren we aan dat het universum één harmonische geheel is en dat niet materie maar licht afkomstig uit dit nulpuntsveld de fundamentele bouwsteen is van ons universum.
Al wat u ervaart van deze wereld zijn golven
Zoals Nicolaus Copernicus (1473-1543) een ware revolutie in de natuurwetenschap teweegbracht door te stellen dat niet de zon om de aarde draaide maar de aarde om de zon, zo bracht filosoof Immanuel Kant (1724-1804) een revolutie te weeg in de westerse filosofie, een ‘copernicaanse wending’, zoals hij het zelf noemde.
Kant stelde namelijk dat we een onderscheid moeten maken tussen de ‘wereld op zich’ (daß Ding an sich ofwel de noumenale wereld) en de wereld zoals wij haar gewaar worden (de fenomenale wereld).
Wat Kant hiermee wil zeggen is dat het onmogelijk is om de natuur (noumenale wereld) direct waar te nemen daar we dit alleen kunnen via onze zintuigen. Wat en hoe de wereld an sich eruit ziet weet niemand omdat we die nooit rechtstreeks kunnen ervaren. De vraag reist of er wel een wereld an sich bestaat?
Kant ging daar wel van uit.
Via onze zintuigen bouwen we onze eigen innerlijke wereld (fenomenale wereld) op aan de hand van fysische prikkels die we ontvangen uit de buitenwereld. Ons brein construeert zo aan de hand van deze prikkels van de zintuigen de beelden, de geluiden, de reuk, smaak en tast zoals we die in onze innerlijke wereld gewaar worden.
Dat uw brein daarbij een eigen interpretatie toepast van die uiterlijke wereld blijkt wel uit het volgende; probeert u maar eens de zwarte stippen te tellen in dit plaatje:
Het zal u niet lukken want er zijn helemaal geen zwarte stippen! De zwarte stippen die u heen en weer ziet springen in de tekening worden verzonnen door uw brein! Wanneer u focusseert op zo’n zwarte stip zal ze spontaan verdwijnen en blijft een wit rondje over.
De vertaalslag die het brein maakt van een externe prikkel naar een innerlijke beleving is op zijn zachts gezegd wonderlijk. De externe prikkel is namelijk niet meer dan een golfpatroon ofwel een trilling.
Zo bestaat de kleur groen in werkelijkheid helemaal niet!
Deze kleur wordt net als de zwarte stippen in het plaatje boven verzonnen door uw brein en is dus de subjectieve constructie van wat in werkelijkheid een elektromagnetische golf is met een frequentie van 562.949.953.421.312 Hz om precies te zijn! Zo heeft u er waarschijnlijk nooit eerder over nagedacht!
Zou dezelfde elektromagnetische golf een lagere frequentie hebben van 375.299.968.947.541 Hz dan zouden we deze ervaren als warmte! (Infrarood licht)
De kleurenblinden onder ons missen het vermogen om alle bestaande kleuren voldoende te differentiëren. Zo ziet u dat onze interne voorstelling van de kleur groen niet meer is dan een interpretatie!
Een aangeslagen stemvork brengt de lucht in trilling met een frequentie van 440Hz. Deze trilling neemt u waar als de toon A van de toonladder. We hebben overigens geen lucht nodig om geluid haar te kunnen horen. Indien u languit onderuit in bad ligt met uw oren onder water hoort u alle geluiden in uw huis. Het geluid wat u nu hoort in niet langer een trilling in de lucht maar in water! We nemen trillingen waar als geluid indien de frequentie van deze trilling ligt tussen de 20 en 20Khz.
Onze zintuigen zijn zeer beperkt als het gaat om onze waarneming, we kunnen slechts een zeer klein gedeelte van het spectrum van golven waarnemen. Ultraviolette straling bijvoorbeeld kunt u niet zien, maar u wordt er wel lekker bruin van!
Dit bedoelde Kant toen hij stelde dat we de noumenale wereld onmogelijk direct kunnen gewaar worden en daardoor kennen.
Elke gewaarwording van de wereld is niet meer dan de vertaling van een golfpatroon, het interferentie patroon van meerdere trillingen. Je staat er niet dagelijks bij stil wanneer je de wereld in kijkt dat je hersenen druk bezig zijn uit een wirwar van golven verkregen via de zintuigen om een innerlijke ervaring te construeren van een uiterlijke wereld. Het is net als uw computer die uit een abstracte brei van énen en nullen mooie plaatjes en geluid weet voort te brengen!
Wanneer u daar eens even bij stilstaat hoe wonderlijk dit eigenlijk wel niet is!
In dit artikel zullen we zien dat het universum alleen uit licht is opgebouwd en dat u daarom ook niets anders dan golven kunt gewaar worden.
Harmonisch samenspel van geluid licht en vorm
Staande golven kunnen onder de juiste condities driedimensionale vormen voortbrengen als gevolg van interferentie. Het zijn deze vormen zoals we later zullen zien die letterlijk vorm geven aan onze materiele wereld omdat de materie volgens inzicht nu bestaat uit een staande golf van licht in het nulpuntsveld of beter gezegd de ether.
Om aan te tonen hoe dit gebeurt dienen we eerst de wonderlijke relatie aan te tonen die bestaat tussen geluid (muziek), licht en geometrie.
Pythagoras ontdekte de harmonische klanken van de diatonische toonladder. Hij deed dit door zijn vinger op een snaar te plaatsen en de verhoudingen van de deling van de snaar door het plaatsen van zijn vinger te meten. Hij ontdekte zo de volgende verhoudingen in snaarlengtes die goed in het gehoor lagen:
1:1 (open snaar), 2:1 (op 1/3 van de snaarlengte ingedrukt), 3:2, 5:3, 13:8, 21:13
De verhoudingen die Pythagoras op deze wijze ontdekte zijn dezelfde verhoudingen in toonhoogten zoals we die kennen van de 7 witte toetsen van de piano. Na 7 witte toetsen begint de octaaf op de piano weer van voren af aan. De 8e toon is weer de eerste van de volgende octaaf en is in frequentie verdubbeld t.o.v. de eerste toon.
Deze verhoudingen tussen toonhoogten die Pythagoras ontdekt heeft, is de wiskundige Fibonacci reeks. In deze reeks ontstaat ieder volgende getal door de voorgaande twee bij elkaar op te tellen.
1, 1, 2, 3, 5 ,8 ,13, 21 ,34, 55, 89 etc
In deze reeks herkennen we de ratio’s zoals Pythagoras die ontdekte voor zijn diatonische toonladder, als de verhouding tussen een getal uit deze reeks en zijn voorganger.
Niet alleen geluid ervaren we als harmonische klanken indien de toonhoogten zich verhouden volgens de eerste ratio’s van de Fibonacci reeks, ook de 7 kleuren licht van de regenboog (rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo, paars) blijken een ratio in frequentie te hebben die exact overeenkomt met de ratio’s van de Fibonacci reeks! De lage frequenties van de diatonische toonladder komen overeen met de hoge frequenties van het licht welke de kleuren van de regenboog vormen. De zeven licht kleuren zijn als het ware de klanken van de piano in de 48e octaaf.
OCTAAF FREQUENTIE NOOT KLEUR
48
316659348799488
D
356241767399424
E
375299968947541
F
INFRAROOD
422212465065984
G
ROOD
474989023199232
A
ORANGE-GEEL
534362651099136
B
GEEL-GROEN
562949953421312
C
GREEN
49
633318697598976
D
GROEN-BLUE
712483534798848
E
BLAUW-VIOLET
750599937895082
F
VIOLET
844424930131968
G
ULTRAVIOLET
949978046398464
A
Diatonische relatie tussen geluid en licht
We stellen hier het wonderlijke feit vast dat een schijnbare toevallige wiskundige reeks van getallen in staat is te beschrijven wat wij als mensen als mooie klanken en kleuren ervaren.
Phi
De reeks van Fibonacci convergeert, wat wil zeggen dat ieder hogere deling van twee getallen in deze reeks steeds constanter wordt! De constante waarna de reeks van Fibonacci convergeert is de constante Phi die de waarde heeft:
Wanneer we de (Phi)bonacci reeks overdoen, maar nu met de constante Phi zelf als vertrek punt dan ontstaat de volgende reeks:
0.61803 - 1.00000 - 1.61803 - 2.61803 - 4.23606
Het bijzondere van deze reeks is nu niet alleen dat ieder volgend getal de som van de vorige twee is, maar ook dat ieder volgend getal in de reeks het product is van het vorige getal vermenigvuldigd met Phi (1.618)! Deze reeks kunnen we zowel naar boven als naar beneden oneindig voortzetten!
Het is vanwege deze bijzonder harmonische wiskundige eigenschap dat Phi een grote rol speelt bij de interferentie van golven.
De fysica leer zegt namelijk dat indien twee golven bij elkaar komen in een bepaald punt, er als gevolg van de interferentie ‘kinderen’ ontstaan van deze golven. Een van deze kinderen is een golf met een golflengte die gelijk is aan de som van de golflengten van de twee interfererende golven, en de ander is een golf met een golflengte die het product is van de golflengten van de golven.
Indien nu golven met frequenties uit de reeks van Phi met elkaar interfereren (de Phi ratio hebben) dan zal deze interferentie volkomen harmonisch zijn! Dit wil zeggen dat alle ontstane boventonen van de interferenties elkaar zullen ondersteunen. Er ontstaat namelijk een oneindige cascade van hogere harmonische die niet uitdempen.
In alle ander gevallen waar golven interfereren, zullen hogere harmonische golven die ontstaan elkaar uiteindelijk gaan uitdempen.
Geometrische symmetrie op basis van Phi ratio’s
Een andere vorm waarin de Phi ratio tot uitdrukking komt is in geometrische vormen zoals b.v. de spiraal. Indien de spiraal opgebouwd wordt vanuit een gelijkbenige driehoek, waarbij de lange zijde van de driehoek steeds de basis is van de volgende gelijkbenige driehoek dan kunnen we door alle hoekpunten van alle zo ontstaande driehoeken te verbinden een spiraal opbouwen. De verhoudingen in grootte tussen ieder opvolgende driehoek is de constante Phi. Een plaatje zegt meer dan duizend woorden:
Phi spiralen kunnen verder de volgende geometrische vormen beschrijven:
De 5 platonische vormen, tetraëder, kubus, octaëder, dodecaëder, icosaëder
Deze vormen worden de platonische vormen genoemd naar de Griekse filosoof Plato die ze voor het eerst beschreef. Plato gebruikte deze vormen als basis voor zijn atoomtheorie van de materie. In zijn boek Timaeus beschrijft Plato de vijf regelmatige geometrische vormen als de structuren die de materiële wereld vormen. Hedendaagse wetenschappers hebben deze inzichten van Plato herontdekt! De platonische figuren blijken de bouwblokken te zijn van het universum. Als dit waar is hoe kan het dan zijn dat Plato in de oudheid al over deze kennis heeft beschikt?
Het zijn aanwijzingen dat Plato’s kennis stamt van een hogere beschaving waarschijnlijk Atlantis, die hij beschrijft in zijn boeken.
Atlantis zou in 10.500 BC onder water verdween zijn als gevolg van een wereldwijde ramp die zich voltrok, de bijbelse zondvloed. Slechts weinigen zouden deze mondiale ramp overleefd hebben en zij die het overleefde vluchten naar het verre oosten, naar Egypte en naar zuid Amerika.
Plato is de enige westerse geschiedschrijver die ooit over het mythologische Atlantis geschreven heeft. In zijn boeken beschrijft Plato Atlantis als een zeer geavanceerde en hoog ontwikkelde beschaving. De Atlantiers zouden zeer spiritueel geëngageerd zijn wat voortkwam uit hun diepzinnige kennis van het universum. Het lijkt er nu op dat de Atlantiers die de zondvloed overleefden hun beschaving wisten na te laten aan velen oude culturen wereldwijd. Dit zou de verklaring kunnen zijn van het feit dat hedendaagse fysici de opmerkelijke parallellen ontdekken tussen hun ‘nieuwe inzichten’ en de oude wijsheid van de Hindu’s (Veda’s en de Upanishaden), de Egyptenaren en de Maya’s. In het westen zou veel kennis van het oude Atlantis in het geheim bewaard zijn gebleven in gnostische kringen, vrijmetselaars en andere geheime genootschappen.
Er komen steeds meer alternatieve geschiedkundigen die menen dat het de Atlantiers en niet de Egyptenaren waren die de piramides van Gizeh bouwden. Volgens deze nieuwe wetenschappers zijn de piramiden veel ouder dan algemeen aangenomen wordt en zouden kort na de zondvloed zo’n 10.500 jaar v. Chr. gebouwd zijn. Het is meerdere malen aangetoond dat we zelfs met al onze modernste technologische middelen vandaag de dag niet in staat zijn om de Grote Piramide van Gizeh met haar astronomische precisie na te bouwen.
Phi in de piramide van Gizeh
Hiëroglief voor Ptah (God), berekening van Phi
Ptah is een Egyptische God en wordt in de Egyptische Hiërogliefen met drie letters aangeduid. Indien de eerste letter (vierkant) over de tweede (halve cirkel) wordt geschoven, kan de constante Phi van de derde letter (de phi spiraal) berekend worden (√5/2 + ½), zoals de tekening rechts laat zien.
Kennis van de ‘heilige geometriëen’ zoals de platonische vormen ook wel genoemd worden zijn door de eeuwen heen toegepast in de westerse architectuur van bijvoorbeeld Gotische kerken waarvan de meest bekende wel de kathedraal van Chartres is.
Phi is bestudeerd door talloze wetenschappers en kunstenaars zoals Leonardo da Vinci omdat ze terug te vinden is in de natuur zelf. Phi vinden we bijvoorbeeld terug in de verhoudingen van de lichaamsbouw van mens, dier en plant maar ook het DNA.
Phi ratio in de vingerkootjes
Atlantis herrijst
Onze wetenschap heeft een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt de afgelopen eeuw. Met de ontdekking van het nulpuntsveld of beter gezegd de ether, is de wetenschap een nieuwe richting ingeslagen. Of waar het nu naar lijkt, een oude, heel oude richting, want het lijkt de herontdekking van de kennis uit het oude Atlantis. Het nulpuntsveld is nog lang niet ingeburgerd en dat zal ook nog wel een tijdje duren eer dat het geval is, maar in wetenschappelijke kringen krijgt ze snel voet aan de grond.
Volgens nieuwe inzichten bestaat ons universum uit een onzichtbare energie, nulpuntsenergie, die de basis vormt van alle materie. Deze energie is alom aanwezig en is van een enorm hoge energie dichtheid. Per kubieke centimeter vacuüm is er meer nulpuntsenergie uitgedrukt in materie (E= m* c²) dan er materie is in heel het universum bij elkaar! Anders gezegd een kopje thee van deze energie is voldoende om alle oceanen en wereldzeeën te doen verdampen.
Al wat u geleerd heeft over materie en het atoommodel op school moet u even uit uw hoofd zetten om het volgende te kunnen begrijpen!
Materie is volgens nieuwe inzichten een staande golf (licht) in een oneindige ether veld. Het is de vorm van een interferentie patroon, die de illusie wekt van materie, de substantie zelf is echter pure energie. Alle vorm (materie) ontstaat zo uit vormloze energie. Einstein bewees reeds met zijn beroemde formule
E= m x C² dat massa en energie uitwisselbaar zijn. We weten nu dat er in het geheel geen verschil is tussen massa en energie. Het is enkel de vorm die de ether aanneemt die uitmaakt of we deze waarnemen als materie of energie! Anders gezegd licht welke zich rechtlijnig voortbeweegt zien we als energie, licht welke spiraalvormig met zichzelf interfereert, zien we als materie!
De vorm die de staande golven van licht in materie aannemen is die van een toroїde. De toroїde ontstaat doordat spiraalvormige draaikolken van licht vanuit een centraal punt interfereren. Een toroїde, laat zich het beste vergelijken met de vorm van een rookkring. Wanneer u zich de rookkringen uit de sigaar van uw opa nog herinnert dan ziet u misschien nog voor u hoe deze rooklucht ronddraaide in verschillende richtingen tegelijk, van binnen naar buiten en tollend om het centrum van de kring.
Twee draaikolken (links) die tezamen een toroїde vormen (rechts)
De twee plaatjes boven zijn verschillende voorstellingen van hetzelfde, namelijk de toroїde die intern bestaat uit verschillende licht spiralen. De golven interfereren met elkaar in de toroїde en vormen een cascade van hogere harmonische die elkaar ondersteunen doordat de frequenties van de golven de Phi ratio hebben. We zien hier dus een interferentie patroon van spiraalvormige golvenontstaan welke niet uitdempt maar zo eeuwig kan blijven bestaan.
Materie is dus licht!
De toroїde is de enige vorm in de natuur waarin deze spiraalvormige golven met elkaar kunnen blijven interfereren zonder elkaar uit te doven. De golven interfereren liefdevol en creëren interferenties met steeds hogere frequenties. De frequentie ratio van de golflengtes die hiervoor nodig is, is de phi ratio. De laagste van deze frequentie wordt ook wel de low-phi (love) golf genoemd.
Materie wordt in stand gehouden door liefde!
Hieronder ziet u een plaatje van hoe dat er op atomair niveau uit moet zien. Deze foto is gemaakt van een experiment waarbij men een vloeistofdruppel in trilling bracht met geluid, een toon van de diatonische toonladder! In de vloeistof zijn kleine vaste stofjes (colloïden) opgelost om het interferentiepatroon zichtbaar te kunnen maken.
Dr. Hans Jenny’s ‘Cymatica’ onderzoek, vibrerende druppel vloeistof
U zult misschien denken, mooi maar hoe zit het dan met de opbouw van een atoom? Een enkele toroїde maakt nog geen atoommodel.
Wel dat zit zo. De toroїden die steeds bestaan uit 2 draaikolken (licht spiraal wervels) kunnen we gaan nesten, hiermee bedoelen we dat we ze kantelen en tezamen brengen (ineen vlechten) in één en dezelfde bol. Door te kantelen passen ze als het ware in elkaar.
Geneste toroїden van steeds twee draaikolken beschrijven de Platonische vormen
Het blijkt dat indien we de toroїden in elkaar nesten (in elkaar schuiven) dit alleen mogelijk is indien we de toroїden zo kantelen t.o.v elkaar dat deze de geometrie van de Platonische vormen aannemen.
Wat we in het atoom model van de klassieke natuurkunde beschouwen als een elektron, stamt nu overeen met een draaikolk in de toroїde.
De correspondentie is nu als volgt:
1 toroїde geeft de 2 elektronen van de s schil.
3 geneste toroїden (kubus) komen overeen met de 6 elektronen van de p schil
5 geneste toroїden (dodecaëder) komen overeen met de 10 elektronen van de d schil
7 geneste toroїden (icosaëder) komen overeen met de 14 elektronen van de f schil.
Het stond al die tijd al in de bijbel
Het grote geheim van de schepping wordt prijsgegeven in het allereerste woord van de bijbel in de allereerste zin van het allereerste boek; Genesis.
Daar staat in het Hebreeuws Be-resjiet wat betekent ‘ten eerste, in principe’ en wat in de moderne bijbel vertaald is als ‘in den beginne’. U kent ongetwijfeld deze eerste openingszin van de bijbel. Met dit eerste woord wordt gedoeld op het principe, het beginsel volgens welke de hele schepping werkt.
Onderzoeker Stan Tenen ontdekte namelijk dat het Hebreeuwse alfabet en dus de letters van dit eerste woord uit de bijbel de projecties (schaduwen) zijn van een spiraal tegen de vlakken van een tetraëder indien deze vanuit verschillende gezichtspunten wordt bekeken. Daniel Winter toonde later aan dat het hier ging om de Phi spiraal. U moet weten dat indien we een phi spiraal roteren deze de vorm van een toroїde beschrijft.
Tenen noemde de Phi spiraal in de tetraëder de ‘vlam letter in de tent’.
Vlam letter in de tent, eerste vers van Genesis in het Hebreeuws
De hoek waaronder de vlam (spiraal) tegen de tent (tetraëder) geprojecteerd wordt bepaalt dus de Hebreeuwse letter.
Het wonderlijke wat men nu ontdekt heeft is dat, de hoeken die verantwoordelijk zijn voor de vorming van het Hebreeuwse alfabet, dezelfde hoeken zijn welke nodig zijn om toroїden zo te draaien dat deze in elkaar passen om materie te vormen!
Het mag duidelijk z ijn dat de bijbel het geheim van de ‘heilige geometriëen’ bewaard heeft en het zelf replicerend principe van de schepping, verborgen ligt in het allereerste woord Be-resjiet.
Adam en Eva en de hof van Eden
Laten we nu nog eens goed kijken naar de twee draaikolken, de toroїde en de Phi spiraal.
De boom, de appel en de slang
Het vergt misschien enige fantasie maar u kunt in de draaikolken links een boom zien, de bovenste helft vormt het bladerdek, de onderste helft het wortelstelsel. In oosterse culturen is deze vorm vaak de kosmische of levensboom genoemd. Zie dan vervolgens hoe de slang (Phi spiraal) zich rond de boom gedraaid heeft. Herkent u ook de appel in de toroїde?
De mythologie van Adam en Eva en hun verwijdering uit het paradijs kan gezien worden als een metafoor gebruikt om het ontstaan van het heelal te verklaren.
Het heelal bestaat uit een alom aanwezig energie (het nulpuntsveld). Door de interferentie van twee soorten energie (Adam en Eva) welke spiraalvormig (de slang) in de vorm van een dubbele wervel (de boom) een toroїde (de appel) vormen, wordt de materiele wereld geschapen.
In de bijbel staat dat God het licht en liefde van de wereld is, we hebben nu gezien dat het universum inderdaad uit licht en liefde (phi golven) wordt geschapen.
Zo krijgen deze woorden een geheel nieuwe wetenschappelijke betekenis en komen spiritualiteit en wetenschap dichter bij elkaar dan we ooit hadden kunnen denken!
